096. David Hunter po raz drugi

AUTOR: Simon Beckett

TYTUŁ ORYGINALNY: Written in bone

SERIA: Dr David Hunter

TŁUMACZ: Jan Kraśko

TOM: Drugi

ROK WYDANIA: 2011

WYDAWNICTWO: AMBER

OPIS

Runa. Mała spokojna wysepka na Hebrydach, odcięta od świata miotanym sztormem oceanem. Tam antropolog sądowy, który "wie o śmierci wszystko" ma odczytać ze spalonych kości przyczynę i okoliczności makabrycznego zgonu. Stajemy twarzą w twarz ze złem, wraz z bohaterem - człowiekiem, który zgłębił fizyczny proces śmierci, a mimo to nie jest ani o krok bliżej zrozumienia jej ostatecznej tajemnicy. [1]

RECENZJA

„Zapisane w kościach” to moja druga książka Simona Backetta, która jest przy okazji kontynuacją serii „Dr David Hunter”. Ponieważ ostatnio tak zachwycałam się pierwszą częścią cyklu, nic więc dziwnego, że bardzo szybko zaopatrzyłam się u koleżanki również w kolejne tomy historii, którą sukcesywnie będę Wam recenzowała. Dzisiaj, zgodnie z chronologią, pod lupę weźmiemy „Zapisane w kościach”. Gotowi? To zaczynamy!

Można powiedzieć, że druga część cyklu  zaczyna się bardzo normalnie. Ot doktor David Hunter wraca do domu, aby ratować swój związek przed nieuniknionym rozpadem, jednak w momencie, gdy jego powrót jest już pewny dostaje telefon, który zmienia jego plany o 360 stopni. Zamiast do domowego gniazdka, trafia na Runę – spokojną wysepkę na Hebrydach, gdzie ma pomóc w identyfikacji praktycznie doszczętnie spalonych zwłok. Z założenia, miała to być szybka, kilkudniowa robota, ale nagłe załamanie pogody, sztorm na ocenie i przede wszystkim kolejne makabryczne zabójstwa znacznie wydłużyły pobyt Davida na Runie. Zabójca, który z powodu niesprzyjających warunków pogodowych nie może opuścić wyspy, za wszelką cenę próbuje zatrzeć po sobie wszystkie ślady, nawet, jeśli miałoby to kosztować życie kolejnych niewinnych ludzi… i tyle na temat fabuły. Przejdę do konkretów. Podobnie jak „Chemia śmierci”, „Zapisane w kościach” to połączenie thrillera, sensacji oraz kryminału. Mamy więc zabójstwa, mamy zagadkę do rozwiązania, mamy mordercę, mamy ciągłe napięcie i dynamiczną akcję, no i te zakończenie książki – tak emocjonujące, że człowiek nie myśli o niczym innym, jak tylko o tym, żeby wziąć kolejną część cyklu! Co ciekawe i co bardzo mi się podoba nie mamy tutaj wątku miłosnego głównego bohatera. Tak więc jeśli chodzi o fabułę, to Simon Backett zaspokoił moje upodobania prawie idealnie. Gdyby nie podobne rozwiązanie zagadki jak w pierwszej części, to byłabym wniebowzięta.

Davida Huntera polubiłam od mojego pierwszego „spotkania” z nim. Wydał mi się nietuzinkowy. Nie był wyidealizowany, nie miał wspaniałego i cudownego życia. Od samego początku zgarną sobie moją sympatię i to nadal się nie zmieniło. W drugim tomie cyklu Simona Backetta David wciąż jest niezwykle inteligentnym, bystrym, pracowitym i sumiennym facetem. Nadal uważam, że jest świetnie wykreowaną postacią, która błyszczy w dżungli nudnych, nieciekawych bohaterów, których teraz jest na pęczki. Niemniej jednak w tej części było coś, co bardzo mi się nie spodobało. Mianowicie, David Hunter otarł się ciutnie o nieśmiertelność! Tyle razy ile on powinien zginąć w tej części! No chyba, że nasz doktorek jak kot ma dziewięć żyć, tak więc jeszcze z pięć zostało na następne tomy.

Jeśli chodzi o język, podobnie jak w „Chemii śmierci”, nie mogę się do niczego przyczepić. Styl Backetta, pomimo podjęcia dosyć ciężkiego tematu, jest lekki, przejrzysty i łatwy w odbiorze. Książkę czyta się w rekordowym tempie i czytelnik sam nie wie kiedy zapoznał się z niespełna czterystoma stronami lektury.

Reasumując, wszystko byłoby idealnie gdyby nie ta schematyczność mordercy oraz nieśmiertelność Davida. Nadal podtrzymuje, że książka jest dla wszystkich tych, którzy nie boją się makabrycznych opisów rozkładu zwłok, lubią thrillery i nie potrzebują w książce wątku miłosnego, Podobnie jak podczas swojej pierwszej przygody z twórczością Simona Backetta również teraz sądzę, że mocna ósemka jest idealną oceną.

„Historia naszego życia, a czasem i śmierci, jest zapisana w kościach. Kości to świadectwo ran, urazów i zaniedbań.” ~ Simon Backett, Zapisane w kościach, Warszawa 2011, s. 76

OCENA: 8/10

Książka zalicza się do wyzwania: 52 książki, Czytamopasłe tomiska, Historia z TRUPEM

A więc David Hunter po raz drugi. Pozdrawiam

[1] Opis pochodzi z tyłu książki