116. Czy jedzie z nami morderca? "Morderstwo w Orient Expressie"

AUTOR: Agata Christie

TYTUŁ ORYGINALNY: Murder o the Orient Express

TŁUMACZ: Anna Wiśniewska-Walczyk

ROK WYDANIA: 2012

WYDAWNICTWO: Dolnośląskie

OPIS

Herkules Poirot po rozwiązaniu sprawy kryminalnej w Azji wraca do Europy. Pociąg Orient Express, którym podróżuje, grzęźnie w zaspie śnieżnej. W nocy w niewyjaśnionych okolicznościach ginie jeden z pasażerów. Detektyw Poirot rozpoczyna dochodzenie, a jego podróż zamienia się w śledztwo. Fakty wskazują, że zabójca zajmuje przedział w tym samym wagonie… Czy Poirot zdoła rozwiązać zagadkę tajemniczego morderstwa? Sprawa nie należy do łatwych – każdy pasażer jest podejrzany…  [1]

RECENZJA

Moje pierwsze spotkanie z Christie i Poirotem zainicjowane przez nieocenioną Lady Spark. W końcu nadszedł ten dzień, gdy zasiadłam do klasyki kryminału. W Poirocie nie zakochałam się od pierwszego wejrzenia, ale zdecydowanie zafascynował mnie jego intelekt.

Bardzo lubię klimaty wczesnego XX wieku, więc szybko wczułam się w akcję. Wszystko zaczyna się jeszcze w innym pociągu, Taurus Expresie. Herkules rozpoczyna podróż z Syrii do Stambułu, gdzie ma przesiadkę na tytułowy transport. Oczywiście każda okazja do obserwacji jest dobra.

Nie będę się rozpisywać w szczegółach o fabule, żeby nie zdradzić wam połowy książki. Detektyw nawet w pozornej przerwie od pracy, nie traci czujności. Dama z Bagdadu nadmiernie panikuje na opóźnienie transportu, schadzka za lokomotywą dwójki bohaterów, podejrzani mężczyźni w hotelowej restauracji. To tylko początek historii.

Zasadnicza część toczy się już w Orient Expressie. Nasz główny bohater miał odpocząć po wykonanej pracy, jednak nawet w podróży do domu nie zaznaje spokoju. Najpierw jeden ze spotkanych już mężczyzn prosi go o ochronę, na co Poirot odmawia.  Potem ze snu budzi go krzyk z sąsiedniego przedziału. Za to rankiem pociąg stoi nieruchomo przez śnieżne zaspy, starsza pani panikuje o mężczyźnie w jej przedziale, a Ratchett, który szukał pomocy poprzedniego dnia u Herkulesa, został znaleziony zakłuty na śmierć.

Chcąc, nie chcąc, detektyw Poirot wkracza do akcji. Nie ukrywa przed sobą, iż sprawa go zaintrygowała i jednocześnie stanowi najlepszą rozrywkę w stojącym pojeździe. Czy naprawdę morderca mógł pochodzić z zewnątrz? Wiele wskazuje na poszukiwania sprawcy pośród pasażerów. Każdy zostaje przesłuchany, a główny bohater musi jakoś poskładać to wszystko w całość. Problem w tym, iż nie wszystko do siebie pasuje.

To nie historia w czasach współczesnych z elektroniką w tle. Spory kawał czasu zajmie przywrócenie pociągu do ruchu. Pasażerowie są zdani tylko na własne towarzystwo. Głównym narzędziem do rozwiązania tajemnicy śmierci Ratchetta jest umysł detektywa, siłą – jego dedukcja.

„Mój przyjacielu, jeśli chcesz złapać królika, wrzucasz mu do nory łasicę. I jeśli królik tam jest, ucieka. To właśnie uczyniłem.” ~ Agata Christie, Morderstwo w Orient Expresie, Wrocław 2012.

OCENA: 8/10

_ _ _ _ _

Witam :) Ostatnio oddałam miejsce w kolejce na recenzję naszej pani recenzentce Lady Spark :) Teraz znów ja i dla urozmaicenia kryminał. Jeszcze kilka czeka na mnie na półce i krzyczą do mnie. Wszystko w swoim czasie. Dzisiaj zwięźle, bo minęło trochę czasu od mojej lektury Christie, ale skoro obiecałam recenzję, to dotrzymuję danego słowa.

Wiosno, przychodź szybciej!

[1] – opis pochodzi z okładki książki