590. Michael Dobbs - "House of Cards. Ostatnie rozdanie"

AUTOR: Michael Dobbs

ORYGINALNY TYTUŁ: The Final Cut  

SERIA: Francis Urquhart

TOM: Trzeci

TŁUMACZ: Agnieszka Sobolewska

ROK WYDANIA: 2016

WYDAWNICTWO:  Znak Literanova

OPIS

Francis dzięki swojej przebiegłości i bezwzględnym wybiegom wygrał wszystko, co na scenie politycznej było do wygrania. Dla niego to jednak wciąż za mało. Tylko miesiące dzielą go od tytułu najdłużej urzędującego premiera Wielkiej Brytanii. Wyniki sondaży są jednak coraz gorsze. Groźba utraty władzy staje się realna. Francis musi posunąć się dalej niż kiedykolwiek wcześniej, by nie utracić swojej pozycji.

Nawet niebezpieczny pomysł wywołania międzynarodowego konfliktu stanie się opcją wartą zaryzykowania… [1]

RECENZJA

Po ekspresowo przeczytanym drugim tomie House of Cards szybko wzięłam się za „Ostatnie rozdanie”. Naprawdę wciągnęłam się w tę serię przy poprzedniej części i mocno liczyłam, że finał wciągnie mnie równie porządnie. Niestety, ale po pierwszych stu stronach czułam się mocno rozczarowana. Dlaczego? Przekonacie się, jeśli przeczytacie recenzję do końca.

Od wydarzeń w ostatnim tomie minęło około dziesięć lat. Francis dalej jest premierem i tylko kilka miesięcy dzieli go od pobicia rekordu urzędowania należącego do Margaret Thatcher. Coraz więcej jest jednak głosów, że ze względu na wiek – ma siedemdziesiąt pięć lat – powinien odejść na emeryturę. Francis dalej jest rządny władzy i ciągle czuje się na siłach by sprawować urząd premiera. Aby zamkną usta swoim przeciwnikom postanawia zagrać negocjacjami granic na Cyprze. To wszystko może doprowadzi do międzynarodowego konflikt. Na dodatek jest jeszcze również tajemnicza sprawa związana ze stacjonowaniem Francisa Urquharta na Cyprze w 1954. Czy Francis posunie się do tego, aby wywołać międzynarodowy konflikt? Czy aby utrzymać władzę sparaliżuje bezpieczeństwo międzynarodowe? Ci, którzy znają Francisa znają już na te pytania odpowiedzi…

Francis ma już sześćdziesiąt pięć lat. Wszyscy zauważają, że wiek zaczyna odgrywać u niego rolę. Nawet jego żona Mortima to widzi, ale nie mówi mu tego przez wzgląd na ich uczucie. Urquhart ma ambicje by być najdłużej panującym premierem w kraju. Chce zapisać się na kartach historii. Dalej jest bezwzględny w dążeniu do celu. Jest w stanie poświęcić w tej sprawie nawet krew gimnazjalistek z Cypru. Jednak prądy nie sprzyjają jego decyzjom. Wielu ministrów zaczyna knuć przeciwko niemu, ale tylko jeden z nich ma odwagę oficjalnie się mu sprzeciwić. Jest nim Tom Makepeace, który jest wskazywany na nowego premiera. Francis nie chce jednak oddawać władzy i postanawia zagrać negocjowanymi granicami na Cyprze: między greckimi Cypryjczykami oraz tureckimi. Nie wszystko jednak idzie tak jak powinno, a nasz premier jest w coraz większym szoku i niedowierzaniu, że jego era może dobiegać końca…

Rozczarował mnie jeden fakt. Drugi tom zakończył się w dość zaskakującym momencie i w trzecim brakowało mi jego kontynuacji. Oczywiście fakt, że akcja dzieje się dziesięć lat później pokazuje mniej więcej jak zakończyła się sytuacja, ale jednak to mnie nie usatysfakcjonowało. Poczułam się oszukana przez Michaela Dobbsa, bo ten wątek można było dobrze kontynuować w trzecim tomie. Postanowiono z kolei na konflikt międzynarodowy, który nie do końca mi przypasował. Bardziej interesowały mnie wewnętrzne roszady w rządzie premiera. Zakończenie jest zaskakujące, ale gdy na spokojnie przeanalizuje się zachowanie Francisa przez całą serię nie wydaje się ono w sumie takim zaskoczeniem.

Podsumowując: jak dla mnie najsłabszy tom. Lepiej by wyszło, gdyby autor zaczął w momencie, gdzie zakończył się tom drugi. Ten napisany trochę na siłę. Jednak całą serię oceniam pozytywnie i z pewnością będę ją polecać, bo jest warta zainteresowania.  

OCENA: 6/10

W następnym poście postaram się Wam zebrać w całość moje odczucia odnośnie całości książki jak i obejrzanego przeze mnie serialu ;). 

[1] Opis pochodzi z okładki książki