087. Miłość wiele ma imion czyli "Zakochana księżniczka"

AUTOR: Meg Cabot 

TYTUŁ ORYGINALNY: The Princess Diaries, Volume III, Princess in Love

TŁUMACZ: Edyta Jaczewska

SERIA: Pamiętnik Księżniczki

TOM: Trzeci

ROK WYDANIA: 2005

WYDAWNICTWO:  Amber

OPIS

Czy wszystko musi układać się tak fatalnie? Dwóję z algebry Mia ma prawie jak w banku, mama jest w ciąży, zbliża się oficjalna wizyta w Genowii, książęcy kuzyn prawdopodobnie chce ją zabić (oczywiście, chodzi o tron). Ale to jeszcze nic. Największym problemem Jej Książęcej Wysokości Amelii Mignonette Grmaldi Thermopolis Renaldo jest... miłość. Bez wzajemności![1]

RECENZJA

I kolejna część przygód Amelii. Jest zdecydowanie lepsza od drugiej części, która w dużym stopniu zniechęciła mnie do przeczytania kolejnych tomów, ale wyznaję zasadę: jak już zaczęłaś coś czytać, to skończ to (zazwyczaj mam tak, że jak już rozpoczynam jakiś cykl to potem czuje taki żal, że go pozostawiłam).

Wyobrażacie sobie, że Jej Królewska Wysokość ma chłopaka?! Największe marzenie Mii spełniło się! Jednak pozostaje mały problem… Otóż przyszła księżniczka nie kocha swojego wybranka. Ona nawet sama nie wie jakim cudem została dziewczyną swojego partnera na biologii. Stało się i już. Na dodatek nasza bohaterka kocha kogoś innego, kto zupełnie nie zwraca na nią uwagi. Bycie najlepszą przyjaciółką młodszej siostry swojego obiektu westchnień to straszna katastrofa.

Na dodatek Lily co chwila wymyśla jakieś dziwne strajki lub też manifestacje, w które wciąga Mię, która na głowie przede wszystkim ma (z wyjątkiem oczywiście problemów miłosnych) egzaminy semestralne, a zwłaszcza ten z algebry, którego nie chce zawalić. Pozwolę sobie pozostać dłużej przy postaci Lily, która jest najbardziej irytującą postacią w całej serii. Jest córką psychoanalityków i podobnie jak rodzice rozbiera na czynniki pierwsze każde zachowanie Mii. Na dodatek za wszelką cenę chcę udowodnić całemu światu, że nauczyciele i system oświaty próbuje zrobić z uczących się Amerykanów bezmózgie istoty. Przy okazji jej ulubionym zadaniem (oczywiście poza próbą sprowadzenia sprawiedliwości na każdą strefę życia) jest krytykowanie swojej najlepszej przyjaciółki. Lily, jest przedstawiona jako osoba, która po prostu wie wszystko najlepiej i pozjadała wszystkie rozumu. Nienawidzę takich postaci! Bardzo!

Co do sytuacji rodzinnej Amelii, to wszystko pozostaje bez zmian. Mama w ciąży. Nauczyciel algebry z nimi mieszka. Babka dalej uczy ją dworskiej etykiety, a ojciec próbuje znaleźć miłość życia, ale nie zapomina o swojej córce i tym, że to wszystko jest dla niej nowe. I oczywiście jest również kuzyn od strony ojca, który jest jedynym projektantem z Genowii. Według Mii, chce ją zabić, ale jest o jedno wielkie kłamstwo.

Panna Amelia straciła trochę w moich oczach, gdy uznała książkę ‘Ania z Zielonego Wzgórza’ za jedną z najbardziej schrzanionych pozycji. Nie rozumiała całej tej idei wyobraźni i marzeń, a sama na każdej stronie swojego pamiętnika wyobraża sobie jak cudownie jej obiekt westchnień wyznaje jej miłość! Hipokryzja!

Jeśli mam być szczera to po następny tom sięgam tylko dlatego by dowiedzieć się jak poradzi sobie Jej Książęca Wysokość Amelia Mignonette Grimaldi Thwemopolis Renaldo na dworze! Liczę na jakie spektakularne wpadki dzięki, którym od śmiechu będzie bolał mnie brzuch!

Tom zdecydowanie lepszy od poprzedniego, ale nie tak dobry jak pierwszy.

„Powiem tylko jedno: człowiek musi uważać, kiedy sobie czegoś życzy. Bo to życzenie może się kiedyś spełnić.” ~ Meg Cabot, Pamiętnik księżniczki 3: Zakochana księżniczka, Warszawa 2005, s. 20.

OCENA: 5/10

Dawno nie było Mii, więc i to kolejny tom jej przygód. Czasami będę je wrzucać, żeby dać recenzje czegoś luźniejszego. 

A i chodzi za mną zmiana szablonu głównego..., więc jakbyście nagle nie mieli uprawnień do czytania bloga znaczy, że ciocia Lady bawi się z grafiką.