595. Guillaume Musso - "Zjazd absolwentów"

AUTOR: Guillaume Musso

ORYGINALNY TYTUŁ: La jeune fille et la nuit

TŁUMACZ: Joanna Prądzyńska

ROK WYDANIA: 2019

WYDAWNICTWO:  Albatros

OPIS

Riwiera Francuska – zima 1992 roku.

W mroźną noc, gdy kampus liceum zostaje sparaliżowany przez burzę śnieżną, dziewiętnastoletnia Vinca Rockwell, jedna z najzdolniejszych uczennic w szkole, ucieka z nauczycielem filozofii, z którym ma potajemny romans. Dla nastoletniej dziewczyny miłość oznacza wszystko albo nic. Nikt już nigdy jej nie zobaczy.

Riwiera Francuska – wiosna 2017 roku.

Kiedyś nierozłączni Thomas i Maxime – najlepsi przyjaciele Vinki – nie kontaktowali się ze sobą od czasów szkolnych. Spotykają się dopiero na zjeździe absolwentów. Zaraz po nim jeden z budynków szkoły ma zostać wyburzony. Thomas i Maxime wiedzą, że są w nim ukryte zwłoki. I że wkrótce nic już nie stanie na przeszkodzie, by prawda wyszła na jaw. [1]

RECENZJA

Guillaume Musso polubiłam już po przeczytaniu jednej książki. Bardzo wtedy przypadł mi do gustu zarówno styl autora oraz historia jaką wymyślił. Obiecałam sobie wtedy, że szybko wrócę do jego twórczości, ale niestety nie udało mi się to, aż do momentu, w którym światło dzienne ujrzała jego najnowsza powieść „Zjazd absolwentów”.

Thomas Degalais to francuski pisarz mieszkający w Nowym Jorku. Mężczyzna w 2017 roku postanawia pojawić się na pięćdziesięcioleciu powstania swojej szkoły średniej. Wie, że to zły pomysł. Dwadzieścia pięć lat temu, pewnej grudniowej nocy Thomasa oraz jego przyjaciela Maxime połączyła straszna tajemnica, która do tej pory była bezpieczna. Jednak po dotarciu na Lazurowe Wybrzeże pewne sprawy się komplikują, a przeszłość nie chce odejść. W czasach szkolnych Thomas był zakochany w Vince. Ta miłość niszczyła go od środka, bo dziewczyna kompletnie nie zauważała jego uczuć. W dniu, w którym zniknęła wszyscy myśleli, że uciekła z nauczycielem filozofii, z którym miała romans. Jaka jest jednak prawda? Thomas wiedziony ciekawością rozpoczyna własne śledztwo na ten temat, a prawda może go zniszczyć.

Muszę przyznać, że nie jest to najlepsza książka Musso. Możliwe, że napisanie książki kryminalnej przerosło autora, który do tej pory głównie pisywał powieści romantyczno-obyczajowe. „Zjazd absolwentów”  to zdecydowanie wyjście poza strefę komfortu autora. Tu wątek miłosny jest, bo mamy niespełnione uczucie Thomas do Vincki czy też Fanny do Thomasa i wątek miłosny jest siłą napędową czynów głównego bohatera. Zarówno tych w przeszłości jak i również w teraźniejszości. Jednak nie odniosłam wrażenia, żeby był on przesadzony w którymś momencie.

Z początku nawet lubiłam Thomasa, który miał pewne skłonności do użalania się nad sobą i swoim życiem, nad przeszłością, że rodzice go nie rozumieli, że dziewczyna, którą kochał nigdy nie odwzajemniła jego uczuć. Jednak wraz z upływem czasu wzrastała moja niechęć do tego bohatera. Miałam czasami wrażenie, że nie docierała do niego powaga sytuacji, która wydarzyła się dwadzieścia pięć lat temu. Uważał, że próby ujawnienia prawdy przez znajomego dziennikarza to próba zemsty za lata szkolne i dawne waśnie. Za wszelką cenę chciał uniknąć konsekwencji swoich czynów z przeszłości. Podobnie jego przyjaciele uważali, że to co się działo w 2017 roku, czyli w teraźniejszości, bo książka pisana jest w pierwszej osobie (głównie z perspektywy Thomasa) to nieprzychylne zrządzenie losu, które nigdy nie powinno mieć miejsca. Jakby nie zdawali sobie sprawy z tego, że każdy kiedyś musi odpowiedzieć za swoje czyny.

Cała historia z początku nawet mi się podobała i moja ciekawość wzrastała z każdą stroną. Chciałam wiedzieć, co tak naprawdę stało się grudniowej nocy w 1992 roku. Jednak zakończenie kompletnie zbiło mnie z tropu… i nie tego się spodziewałam. Autor zepsuł wszystko właśnie końcówką. Musso mocno przesadził ze swoją wyobraźnią. Naprawdę uważam, że ta historia miała by się zdecydowanie lepiej, gdyby zakończenie zostało poprowadzone w zupełnie innym kierunku. Poczułam się… oszukana.

Nie da się ukryć, że jest to bardzo słaba powieść Musso. Autor wyszedł poza strefę komfortu, ale nie wyszło mu to. Należy otwarcie przyznać, że nie idzie mu pisanie thrillerów czy też kryminałów. Szkoda, ale liczę, że pozostałe książki autora zrobią na mnie takie samo wrażenie jak „Telefon od anioła”.

 „Trzeba się bić o wszystko i wszędzie. Często ci wyglądający na silnych są słabi i odwrotnie. Wielu ludzi prowadzi wyczerpującą walkę w ukryciu. Prawdziwym wyzwaniem jest umiejętność kłamania na dłuższą metę. Aby skutecznie okłamywać innych, trzeba najpierw okłamać samego siebie.”~ Guillaume Musso, Zjazd absolwentów , Poznań 2019, s. 229-230.

OCENA: 5/10

Serduszko pęka, gdy pisze się takie słowa o powieści swojego ulubionego autora :(. 

[1] Opis pochodzi z okładki książki