"Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła." ~ W. Szymborska: 272. Historia kołem się toczy, czyli "Szamanka z nawiedzonego kanionu"

AUTOR: Barbara Wood

TYTUŁ ORYGINALNY: Sacred Ground

TŁUMACZ: Justyna Niedzielska

ROK WYDANIA: 2009

WYDAWNICTWO: Książnica

OPIS

Fascynująca saga o pokoleniach kobiet, które łączy dar jasnowidzenia oraz wspólna pramatka Miriam.

Na skutek gwałtownego trzęsienia ziemi, jakie nawiedziło Kalifornię, naukowcy odkrywają podziemną jaskinię, której ściany pokryte są barwnym malowidłem. W środki znajdują się szczątki indiańskiej szamanki sprzed dwóch tysięcy lat. Każdy kolejny znaleziony przedmiot przybliża historię Pierwszej Matki i jej potomkiń, począwszy od czasów prehistorycznych, poprzez okres hiszpańskiej konkwisty i gorączki złota, aż po czasy najnowsze. Antropolog Erica Tyler dąży do poznania tożsamości kobiety i rozwikłania zagadki tajemniczej jaskini, instynktownie wyczuwając swoje nadzwyczajne powołanie do badania tej sprawy. [1]

RECENZJA

Nigdy wcześniej nie spotkałam się z twórczością Barbary Wood, więc do tej książki nie miałam zbyt specjalnych oczekiwań. I nie jestem tą pozycją akurat ani rozczarowana ani zachwycona. Ot dobre czytadło i nic więcej.

Erica jest antropologiem, który trafia do Kalifornii z jednym tylko zdaniem, a mianowicie ma poznać tożsamość kobiety, którą odkryto po trzęsieniu ziemi w tym regionie. Nie byłoby nic w tym dziwnego, gdyby nie fakt, że szkielet ma ponad dwa tysiące lat, jeśli nie więcej! Wydaje się, że jest to misja kompletnie nie możliwa, ale im dalej Erica brnie w to, tym o dziwo jest bliżej rozwiązania historii kobiety. Niestety badania antropolog nie podobają się wszystkim i wyrasta coraz większa grupa przeciwników, a wśród nich jest pewien przystojny prawnik, który działa na rzecz praw ludności czerwonoskórej. Ten mężczyzna początkowo wydaje się bardzo agresywny, ale z czasem czytelnik poznaje jego historię i to jak wiele łączy go z Ericą, która również nie miała w życiu wiecznie z górki, a w zasadzie było wręcz przeciwnie. Wychowywana przez rodziny zastępcze dla państwa była tylko numerem w kartotece i jest to jeden z dwóch elementów, które porusza autorka, ale ten jest jednak zdecydowanie słabiej przedstawiony niż problem rdzennych mieszkańców.

Nie będę zdradzać do końca całej fabuły, bo jest nawet dość trudne zadanie ze względu na bardzo dziwną konstrukcję książki. Po rozdziale z teraźniejszości następuje ten o przeszłości i tak przez całą pozycję. Początkowo bywa to męczące, chociaż rozdziały są dość długie, dzięki czemu czytelnik wsiąka w dany moment, aby potem nagle przeskoczyć znowu do czasów obecnych. Jest to pewne urozmaicenie, ale również przeszkoda w czytaniu, bo ja osobiście nie przepadam za takim prezentowaniem treści.

Należy zaznaczyć, że książka porusza bardzo ważną kwestię, jaką było zamknięcie Indian w rezerwatach. Poznajemy historię jednego plemienia, które praktycznie przestało istnieć z powodu najazdów Europejczyków, zatarły się ich tradycje, obrzędy i mity. Wszystko to z powodu szczerzenia chrześcijaństwa na terytorium Ameryki. Pokazane jest to, w jaki sposób musza sobie radzić ludzie zamknięci w rezerwatach, czyli z problemami zaniżanych racji żywnościowych, zbyt słabych dotacji oraz to jak poszczególne plemiona walczą ze sobą by jak najskuteczniej się zwalczać i wygrać jak najwięcej rządowych dopłat.

Oczywiście jak na czytadło nie mogło obejść się bez wątków miłosnych. Tak i jest tu cała masa wątków, ponieważ czytamy o tych, które dzieją się w przeszłości. I mnie to nie przeszkadzało, bo pokazywało jak bardzo zmieniało się myślenie Indian i jak dojrzewali do pewnych zmian, do których zostali zmuszeni. Jednak wiem, że dla Tea, która lubuje się w krwi płynącej strumieniami po uliczkach miast i gdy trup ścielę się gęsto byłaby to pozycja zbyt słaba.

Ja oceniam ją, jako średnią z lekkim plusem ku dobrej, bo autorka dobrze oddała problem, który poruszyła.