248. Bezlitosne kobiety w "Bezlitosnych...", czy aby na pewno?

AUTOR: Agnieszka Haska, Jerzy Stachowicz
ROK WYDANIA: 2015
WYDAWNICTWO: Muza

OPIS

Dwudziestolecie międzywojenne to niezwykły okres budowy niepodległej Polski, gwałtownych tarć politycznych, wielkiego kryzysu a zaraz potem szybkiego rozwoju gospodarki, a także emancypacji kobiet. Niektóre z nich tak bardzo wzięły sobie do serca hasła równouprawnienia, że śmiało wkroczyły na ścieżki do tej pory zarezerwowane dla mężczyzn, wiodące ku najcięższym przestępstwom, najokrutniejszym zbrodniom, bezwzględnym napadom i porwaniom. O mrożących krew w żyłach dokonaniach zbrodniarek z zapałem informowała prasa brukowa; i właśnie przez pryzmat tych pisanych specyficznym językiem, sensacyjnych doniesień autorzy książki pokazują świat zbrodni w stylu retro, w którym główne role odgrywały bezwzględne kobiety. Doskonale udokumentowana, bogato ilustrowana książka wciąga jak najlepsza powieść sensacyjna, równocześnie niosąc ogromny ładunek fascynujących informacji o świecie, którego już nie ma, a do którego wciąż z nostalgią wracamy wspomnieniami. [1]

RECENZJA

Tak się zarzekałam, że nie lubię biografii, a tu proszę – kolejna w tym roku! Już chyba piąta! Powoli  coraz bardziej się do takiego typu książek przekonuje… chociaż akurat Bezlitosne. Najokrutniejsze kobiety dwudziestolecia międzywojennego zaliczam do jednej z najsłabszych pozycji, z którymi do tej pory się spotkałam. Dlaczego? Już śpieszę Wam z odpowiedzią, oczywiście w postaci recenzji.

Po lekturze książki czuję się najzwyczajniej w świecie oszukana. Naprawdę! Po takim tytule spodziewałam się zdecydowanie czegoś innego. Liczyłam na to, że autorzy przedstawią mi zbiór kobiet okrutnych; zbrodniarek, które za nic miały jakiekolwiek wartości i zasady. Nie licząc jakiś pojedynczych przypadków niczego takiego się nie doczekałam. No, ale skoro już wiadomo czego w książce nie znalazłam, to co zatem dostałam w zamian? Zbiór jakiś tanich, ledwo trzymających się kupy sensacji, które chyba miały czytelnika zaciekawić, a mnie nie dość, że wynudziły to na dodatek tyle ile się nairytowałam to moje! 

Autorzy postanowili, że ich książka będzie składała się z niezliczonej liczby historii, które w jakimś stopniu mają wspólny mianownik, ale na dobrą sprawę nie są ani jakoś ciekawie wprowadzone, ani równie interesująco poprowadzone, ani (o zgrozo!) jakoś trafnie spuentowane! Mamy za to w lekturze natłok nudnych, irytujących sensacyjek, które wyparowują z pamięci zaraz po ich przeczytaniu. 

Natłok postaci sprawia, że żadna z nich nie jest przedstawiona w taki sposób, który by mnie usatysfakcjonował. Autorzy w głównej mierze postanowili skupić się na samych czynach, zupełnie zapominając o całej rzeszy czynników wpływających na zachowanie człowieka – i tak o to w książce o bezlitosnych kobietach, znalazła się trzynastoletnia dziewczynka, która wykradała z dziecięcych wózeczków jakieś drobne pieniądze czy jedzenie. No naprawdę, prawdziwa bestia bez sumienia z niej! 

Sam warsztat autorów może i nie był zły, ale odniosłam wrażenie, że sami działali na swoją niekorzyść starając się zrobić ze swojej książki coś pokroju „magazynu” Fakt. Jak już wspominałam, nie jestem zwolenniczką tanich sensacji, a tutaj niestety mamy tego pod dostatkiem. 

Czuje się oszukana, tak bardzo oszukana, że nawet sobie tego nie wyobrażacie. Do tego jestem rozgoryczona, zła i wkurzona. Byłam przygotowana dawkę mocnej, interesującej i rzetelnej informacji, a w zamian dostałam luźny zbiór pseudo rewelacji!  Oj nie, nie, nie! I jeszcze raz nie!

„Do połowy XIX wieku rozpowszechniony był pogląd, że kobieca natura sprawia, iż są one niezdolne do przemocy i morderstw, a popełniane przez nie czyny zabronione ograniczały się do przerywania ciąży, dzieciobójstwa, paserstwa czy składania fałszywych zeznań” ~ Agnieszka Haska & Jerzy Stachowicz, Bezlitosne. Najokrutniejsze kobiety dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa 2015, s.15

OCENA: 3/10


Wybaczcie, że znowu mnie tak nie ma i nie ma u Was! Jeszcze kilka dni, trochę się ogarnę i będę na bieżąco. Pozdrawiam

[1] Opis pochodzi ze strony wydawnictwa