138. Aaaaaa… O-R-Ł-Y! ORŁY!

AUTOR: Matthew Quick,

TYTUŁ ORYGINALNY: The Silver Linings Playbook

TŁUMACZ: Maria Borzobohata-Sawicka, Joanna Dziubińska

ROK WYDANIA: 2013

WYDAWNICTWO: Otwarte

OPIS

Poznajcie Pata. Pat ma pewną teorię – jego życie to film, który zakończy się happy endem, czyli powrotem jego byłej żony. Pat musi tylko spełnić kilka warunków: robić codziennie setki brzuszków, czytać więcej książek, biegać ubrany w worek na śmieci, żeby zgubić ostatnie zbędne kilogramy, ćwiczyć bycie miłym i dwa razy dziennie łykać kolorowe pastylki. (Fakt, że Pat spędził kilka lat w zakładzie dla psychicznie chorych nie jest chyba wielkim zaskoczeniem). Niestety nic nie układa się tak, jak powinno. Nikt nie chce rozmawiać z nim o Nikki, jego ukochane Orły przegrywają kolejne mecze, a ojciec twierdzi, że Pat przyniósł pecha drużynie. Na domiar złego za Patem łazi piękna, choć równie stuknięta jak on Tiffany, prześladuje go Kenny G, a nowy terapeuta sugeruje zdradę jako formę terapii! Pat nie przestaje jednak myśleć pozytywnie. Czy to wystarczy, by osiągnął swój cel? [1]

RECENZJA

O „Poradniku pozytywnego myślenia” słyszałam już nie raz, nie dwa. Książka od pewnego czasu za mną chodziła i w końcu przyszedł czas, abym również i ja przekona się o fenomenie lektury stworzonej przez Matthew Quicka. W sumie zasiadając do czytania nie miałam jakiś górnolotnych wymagań i z tego powodu bardzo się cieszyłam. Chciałam jedynie spędzić miło czas z odprężającą literaturą, która miała wywołać na mojej twarzy uśmiech. Po zapoznaniu się z treścią mogę śmiało powiedzieć, że coś takiego dostałam, a „Poradnik pozytywnego myślenia” został przeze mnie okrzyknięty przyjemną książką.

„Poradnik pozytywnego myślenia” można byłoby troszkę przypisać pod pamiętnik – zbiór różnych, osobistych zapisków Pata. Jako były pacjent szpitala psychiatrycznego nasz bohater powoli wychodzi na prostą i musi stawić czoła rzeczywistości. „Złe miejsce”, jak „pieszczotliwie” wyraża się o szpitalu Pat, wywarło na nim takie wrażenie, że za wszelką cenę nie chce tam wracać z powrotem. Dlatego też postanawia walczyć o swoje lepsze życie, a przede wszystkim nawet na chwilę nie chcę wyłączyć pozytywnego myślenia! W końcu musi się zmienić, aby jego ukochana żona Nikki, do niego wróciła! W poprzednim „życiu” był dla niej niedobrym mężem, ale przecież teraz wszystko się zmieniło! Wyszedł ze szpitala, eliminuje swoje stare nawyki, wziął się za siebie i ostro ćwiczy, bierze kolorowe pastylki i regularnie chodzi do swojego terapeuty, który swoją drogą okazuje się być kibicem tej ulubionej drużyny Pata – Orłów. Wydawać by się mogła, że teraz wszystko musi po prostu się dobrze skończyć, a „rozłąka” z Nikki jest już bliska zakończeniu! Przecież, oprócz oryginalnego terapeuty Pat ma również po swojej stronie matkę, młodszego brata i dawnego przyjaciela – z takim team’em nie ma innego wyjścia, jak tylko sukcesywnie iść do celu. Niemniej jednak oprócz tych „dobrych duszków” mamy również osobę, która mimo tego, że jest tak ważna w życiu naszego bohatera, na dobrą sprawę jest tak wycofana i nieobecna. Mowa tutaj oczywiście o ojcu, który swoją, miejscami wręcz zaborczą, postawą wcale nie ułatwia synowi zadania. Mimo to Pat nie zamierza się poddać! W końcu film, w którym gra rolę pierwszoplanową, będzie miał szczęśliwe zakończenie! I kiedy wszystko wydaje się być już takie proste drogi Pata, dzięki „pomocy” przyjaciela krzyżują się z Tiffany – pewną jeszcze młodą, ładną kobietą po przejściach. Nic już nie jest takie oczywiste, ale grunt to pozytywne myślenie! Powiedzmy sobie szczerze, fabuła wcale nie wydaje się zachęcająca, ale na szczęście w praktyce wygląda to zupełnie inaczej. Chociaż nie mamy tutaj niewiadomo jak dynamicznej akcji na pewno przy książce nie można się nudzić. Czytając o przygodach Pata, sami przenosimy się w jego świat – chodzimy z nim na mecze, ćwiczymy w domowej siłowni i uczestniczymy w spotkaniach terapeutycznych. Nie znajdziemy tutaj szaleńczych pościgów (no chyba, że wspomnimy o codziennej rywalizacji bohatera z Tiffany), krew nie leje się ulicami, a w każdy rogu nie czai się morderca. Pomimo, że „Poradnik pozytywnego myślenia” w ogóle nie mieści się w moich ulubionych „czytelniczych klimatach” to muszę przyznać, że spędziłam przy nim naprawdę sympatyczne chwile, o których będę jeszcze przez dłuższy czas pamiętać.

Ale jak już omówiliśmy trochę sprawę fabuły to przechodzimy do bohaterów! Na początku przypatrzymy się bliżej Patowi. Jaki on jest? Od razu nasuwa mi się na myśl słowo – sympatyczny! Bo właśnie taki wydaje się być. Nie sposób go nie lubić i choćby nie wiem co naprawdę nie można się na niego długo gniewać. Co prawda czasem, swoim rozumowaniem, przypominał mi pięciolatka, ale to wszystko było jakieś takie… urocze, że nie mogłam się nie uśmiechnąć (klękajcie narody! zapisujcie to w kalendarzach na czerwono – TEA SIĘ ROZCZULA!). Poza tym Pat ma swój świat i swoje klocki, a przebywając w nim stara się jak najmniej przeszkadzać innym i to się naprawdę ceni. Ponadto, jest  dosyć nietuzinkowy, a to w połączeniu z resztą, sprawia, że naprawdę jest postacią niezwykle intrygującą. Podobnie zresztą jak Tiffany, chociaż ta wydaje się być zupełnie inna niż Pat. Zamknięta sobie, bardzo ambitna i perfekcyjna w tym co robi zdaje się budować dookoła siebie mur, który jest nie do przejścia. Jest kobietą bardzo specyficzną, ale to sprawiało, że od początku naprawdę ją polubiłam. Przeżyła swoją własną tragedię, ale nie zadręczała tym nikogo, sama dzielnie starała się z tym walczyć, chociaż wyrzuty sumienia powoli ją niszczyły. Czasami miałam wrażenie, że Quick na siłę i chce z niej zrobić taki książkowy przykład „zimnej suki” jednak, kiedy poznajemy całą jej historię widzimy, że to wszystko to tylko pozory. Mimo wszystko Tiffany zgarnęła moją sympatię, czego nie mogę powiedzieć o „Jestem-Idealną-I-Pokrzywdzoną-Przez-Wszystkich-A-Szczególnie-Przez-Pata-Nikki”!

No i został nam jeszcze styl. Bardzo fajny, prosty w obiorze, pozbawiony jakiś arcytrudnych zwrotów! Po prostu nie mam się do czego przyczepić!

Żegnając się z Patem przyznaję jego historii mocne osiem punktów. Myślę, że ocena będzie adekwatna do moich odczuć po zapoznaniu się z lekturą. „Poradnik pozytywnego myślenia” odebrałam bardzo dobrze, ale jednak czegoś mi brakowało (z pewnością tej lejącej się ulicami krwi i mordercy z siekierą skrywającego się gdzieś w ślepym zaułku!).

„Pamiętaj, przyszłość zaczyna się dziś.” ~ Matthew Quick, Poradnik pozytywnego myślenia, Kraków 2013, s. 311

OCENA: 8/10

Trochę czasu minęło, ale również i ja dotarłam do „Poradnika pozytywnego myślenia”. A Wy znacie już historię Pata? Jak ją wspominacie?

[1] Opis pochodzi z tyłu książki