420. "Jestem twoją najwierniejszą fanką..."

AUTOR: Stephen King

TYTUŁ ORYGINALNY: Misery

SERIA: Kolekcja Mistrza Grozy

ROK WYDANIA: 2017

WYDAWNICTWO: Prószyński i S-ka & Ringier Axel Springer Polska

OPIS

Paul Sheldon jest autorem poczytnych tandetnych romansideł. Jego cykl o Misery Chastain zdobył ogromną popularność. Autor miał jednak już dość swojej bohaterki i w ostatniej powieści ją uśmiercił. Teraz postanowił zająć się pisaniem poważniejszych książek. Pewnego razu podczas zamieci śnieżnej jadąc po pijanemu samochodem uległ poważnemu wypadkowi. Odzyskał przytomność dopiero w stojącym na odludziu domu Annie Wilkes, byłej pielęgniarki uwielbiającej jego książki o Misery. Pobyt w domu Annie zamienia się w prawdziwy koszmar, gdy kobieta wraca z miasta z ostatnią książką Paula... [1]

RECENZJA

Lubię Stephena Kinga. Mimo iż moja przygoda z twórczością autora zaczęła się dosyć niedawno (tak, tak Lady Spark – Ty mi go poleciłaś! :D) muszę przyznać, że bez dwóch zdań jestem nadal pod ogromnym wrażeniem jego talentu. Do tej pory na szczycie moich ulubionych pozycji Kinga niezmiennie króluje Miasteczko Salem, ale po lekturze Misery śmiało mogę powiedzieć, że kolejna książka na dobre zadomowi się w moim czytelniczym serduszku.

Paul Sheldon jest autorem poczytnych, aczkolwiek tandetnych romansideł ma dość kojarzenia go jedynie z infantylną bohaterką jego książek Misery. Na rynek właśnie trafiła ostatnia część cyklu o Misery Chastain w którym bohaterka umiera. W tym samym czasie Paul kończy swoją najnowszą powieść, noszącą miano tej ambitnej, nad którą spędził ostatnie dwa lata. Literacka śmierć Misery oraz ukończenie Szybkich samochodów jest powodem do świętowania. Paul po kilku „symbolicznych” lampkach szampana wsiada do auta, żeby jak najszybciej znaleźć się w domu… i w tym momencie jego życie zmienia się o 360 stopni. Prowadząc pod wpływem alkoholu i w koszmarnych warunkach atmosferycznych ulega bardzo poważnemu wypadkowi. Ratuje go przypadkowy świadek - Annie Wilkes, która zabiera nieprzytomnego Sheldona do swojego domu na odludziu. Po odzyskaniu świadomości Paul dowiaduje się, że Annie jest byłą pielęgniarką oraz najwierniejszą fanką jego cyklu o Misery, która właśnie kupiła najnowszy tom historii swojej ulubionej bohaterki. Szybko na jaw wychodzi jeszcze jeden ważny szczegół… „wybawczyni” Paula jest chora… chora i szalenie niebezpieczna…

Akcja! Oj tutaj to nam się dzieje! Co nieco z fabuły zdradziłam akapit wyżej, więc zajmę się akcja, w typowo technicznym jej znaczeniu. Kto jak kto, ale Stephen King w mistrzowski sposób buduje napięcie. Potrafi przestraszyć nie używając do tego żadnych krwiożerczych stugłowych bestii czy potworów. Tworzy świat, w którym człowieka najbardziej może przerazić jego własny umysł! Tak moi Drodzy, coś w tym jest. Na brak porządnej dawki strachu w Misery narzekać nie można, a sama akcja jest dynamiczna i trzyma w napięciu do ostatniego zdania! Naprawdę pod tym względem jestem oczarowana i chylę nisko czoła!

To co bardzo podoba mi się w twórczości Kinga to jego kreacja tych złych, szalonych bohaterów! Jest w nich coś tak fascynującego, że nie sposób ich nie wyróżnić i nie zauważyć. Sam Paul miejscami schodził dla mnie na zdecydowanie dalszy tor, a to Annie zgarniała całą uwagę. 

Język! Przy okazji oceniania innych pozycji autora mówiłam, że czego, jak czego, ale braku talentu pisarskiego nie można Stephenowi Kingowi odmówić. Uwielbiam ten jego charakterystyczny styl, który pozwala przenieść się w zupełnie inny, alternatywny świat. Czytając kolejne strony Misery czytelnik może czuć się jakby był naocznym świadkiem wszystkich tych zdarzeń, które mają miejsca w domu Annie Wilkes. Po prostu jestem oczarowana. Naprawdę. Żałuję tylko tego, że wcześniej nie miałam przyjemności zapoznać się tą konkretną pozycją Kinga.

Misery to kolejna dobra powieść grozy w dorobku autora. Po raz kolejny nie mogłam oderwać się od książki i z bijącym szybko sercem czekałam na finał całej historii! Gorąco polecam każdemu, kto nie boi się bać…

OCENA: 9/10

Dawno nie było u nas Kinga, prawda? Trzeba to nadrobić! Zdecydowanie! Pozdrawiam

[1] Opis pochodzi ze strony LubimyCzytać